DOĞUMCUK HİKAYEMİZ

Gelelim 9 ay 10 gün boyunca seni beklediğim o muhteşem anları aklımda kaldığı kadarıyla anlatmaya. aklımda kaldığı kadarıyla diyorum çünkü tam bir leyla gibiydim. ne bastığım yerin farkında ne de söylediğim sözün arkasında olacağım bir zaman dilimiydi :) doktorumun sezeryana kesin gözüyle bakıp benim ısrarla seni normal doğumla dünyaya getirmek istediğim için son ana kadar bekledim tam 9 ay 10 gün. evet o gün gelmişti ama sende en ufak bir kıpırdama yoktu. aslında bende de yoktu.:) seni görmek istiyordum o an dünyaya gözlerini açtığın o ilk an görmek istiyordum bebeğim doktorun kilonu ölçtü belki tamam bir ümit normal olabilirsin diye hatta başka bir doktor arkadaşına daha gösterdik seni. aynı çıktı kilon evet 4,520 kg. tamam dedi sema hanım artık sezeryan kaçınılmaz. yok dedim salı pazarına gitmem lazım bugün:) sonra gelirim. gayet iyiyim :) tabii bu sefer benim dediğim olmadı hemen eve 1 saat sonra görüşürüz dedi ve ben kendimi dışarı zor attım titriyordum baban yanımdaydı o neler hissetti bilmiyorum ama aklım başımda değildi evet sen geliyordun bebeğim aşkım yumuşum nasıldın acaba gözlerin burnun o minik ağzın kime benziyordun allahım nasıl olacaktı korkuyordum bi taraftan heyecan doruk ne yapacağımı bilemiyordum seni en güzel bi şekilde karşılamak için doğruca kuaförde aldım soluğu beni gören müşterilerin hepsi panik halinde sırayı bana verdi :) eve gidip duşumu aldım misler gibi. anneanneciğini ve haftalar önce senin için hazırladığım çantayı alıp doğru hastaneye hala titriyordum odaya götürüp hazırlıkları yaptılar. önlüğü giydirdikleri an tamam dedim geldi işte zaman o zaman. gözümden dinmek bitmeyen yaşlar dökülmeye başladı anne oluyordum sen geliyodun bebeğim pamuğum ben daha küçüktüm ama nasıl oldu nasıl tarif edilmez duygular kapladı benliğimi. sedyeye koyup götürüyorlardı elimi tutan baban bırakıverdi asansörün kapısında. sen ve ben vardık artık.

Ameliyathaneye alındım sağa sola bakmak yok doğruca yukarı. korktum hiç bişey görmek istemedim ufak bir iğne.saat 17:14 hayata merhaba dediğin zaman dilimi. sanki 1 sn herşey ve ben odadayım seni bekliyorum bakıyorum ama göremiyorum sana odaklanmışım seni görmek istiyorum nerdesin allahım ölücem heyecandan ve işte o an geliyorsun tatlı bi hemşirenin kollarında. allahım nasıl bi duygu bebeğimi kollarıma aldığım o ilk an dünyada hiç tatmadığım ve hiç bişeyden de tadamayacağın o duygu annelik evet ben anne oldum. bana bakan o minik şey benim yavrum rabbim şükürler olsun sana. Artık hayat demek oğlum demekti benim için. seni çok seviyorum herşeyim.